Jatopa, kleinschalig groepswonen
De twee groepen zitten bij elkaar in
een van de huiskamers, 13 bewoners, de meesten in een
rolstoel, sommigen met rolator. In een
hoek van de kamer is John Manuputty al begonnen
met het spelen van zachte
achtergrondmuziek. Iedereen is nog bezig. Pasteitjes, risolles en
lempers doen de ronde, iedereen wordt
van koffie of thee voorzien.
Jatopa is kleinschalig groepswonen
voor ouderen met een chronische ziekte of handicap.
Twee van de vier groepswoningen in dit
complex zijn bestemd voor ouderen met een Indische
of andere Aziatische achtergrond. Twee
dochters van bewoners hebben onze komst
georganiseerd. Samen met nog een
dochter en een zoon van bewoners hebben ze alles
voorbereid en klaargezet.
In de gang hebben we drie banners van
de expositie ‘het favoriete jeugdverhaal’ opgesteld.
Een banner halen we later naar binnen
om goed aan de groep te laten zien omdat er twee
bekenden van hen opstaan, twee
dochters van bewoners, Patricia en Arletta.
Als John zich voorstelt en zijn naam
zegt, reageert een van de bewoners die in Hollandia
John’s vader gekend heeft. Enorm
toeval en ook leuk ‘want ik kom niet meer zoveel mensen
tegen die mijn vader gekend hebben’.
John zegt nog tegen de groep: ‘we
vergeten wel
allerlei dingen, maar één ding vergeet
ik niet, de muziek’ en daar stemt iedereen mee in.
*****
Terugblik van initiatiefneemster Arletta Kaper en de
bewoners van Jatopa
Wat een mooi middag hebben jullie de bewoners bezorgd.
Jullie verhalen, de muziek en het eten van de ketoprak riep
bij ons allemaal een gevoel van verbondenheid op.
Het uitwisselen van de herinneringen en ervaringen van onze
gedeelde geschiedenis was ontroerend.
‘s Avonds werd er aan tafel nog een keer 'Teran Bulan’
gezongen.
Hier de uitspraken die ik nog verzameld heb bij de bewoners:
“Geweldig !, Echt waar ! Ik heb er van genoten, zo gezellig
gehad. Dit blijft mij bij. Verrukkelijk was de Ketoprak.
Zo heerlijk dat ze dat voor ons hebben gemaakt, Als het
weer komt ga ik er weer naartoe !’.
Mevrouw W.Bovenkerk-Floris
Fijn om de oude liedjes weer te horen en te zingen.
Wat een mooi filmpje, prachtig getekend.
Mevrouw Agaatsz
Molukse mensen zijn eendrachtig dat vindt ik mooi.
Mevrouw Jacob
Alles was leuk van het verhaal tot en met het eten.
Molukse mensen praten niet veel maar ze zijn allen één !
Mevrouw Albinus
Eenvoudig en goed ! Mooi verhaal. Ik herken bepaalde
aspecten uit mijn kindertijd: namelijk dat ik al vroeg moest werken om te
kunnen eten.
We hadden een vrij leven in en samen met de natuur.
Ik vond het fijn om de oude liedjes weer te horen. Het was
lang geleden dat ik ketoprak had gegeten.
Meneer van der Leden
Mooie meeslepende muziek, ik heb er van genoten !
Mevrouw Peirera
En wat mevrouw Kaper: haar geluk kon niet op, samenzijn, ‘live’
muziek en zingen, gelukkiger kan je haar niet maken.
Nina bobo
Nina bobo, o nina bobo
Kalau tida bobo digigit njamuk
Nina bobo, o nina bobo
Kalau tida bobo digigit njamuk
Marilah bobo nonahku sajang
Kalau tida bob digigit njamuk
Nina bobo, o nina bobo
Kalau
tida bobo digigit njamuk …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten